Akıl Yitimi

Bütün o saçmalıklarınızdan öyle yoruldum ki artık. Hepinizden. Söylediğiniz her şeyden. Öyle nefret dolu, öyle pislik içindesiniz ki tahammül edemiyorum artık. Kafamı çevirdiğim her yerde, kendisini "bir şey" olarak tanımlayan insanlar görüyorum. Türk, Kürt, Ermeni, Müslüman,Yahudi, AKP'li, CHP'li, kemalist, cemaatçi. Yalnızca insan olamıyorsunuz. Öyle geri zekalısınız ki inandığınız ya da savunduğunuz şeylerin bile ne olduğundan zerre haberiniz yok. Milliyetçi olun, dindar olun, kapitalist olun. Hepsini olun ama sakın insan olmayın. Hepinizin derdi diğerini becermek. Çünkü efendileriniz size bunu emrediyor. Çünkü kendi aklınızı kullanamayacak kadar acizsiniz. Devlet devlet deyip duruyorsunuz. "Devlet nedir?" diye sorsalar vereceğiniz düzgün bir cevabınız bile yok. Devletin sizi nasıl siktiğini, beyninize doldurulan bütün saçmalıkların sizi nasıl uyuşturduğunu göremeyecek kadar körsünüz çünkü.
Öyle aptalsınız ki size ne denirse onu yapıyorsunuz. Sabahın köründe kalkıp eşek gibi çalışmak zorunda olduğunuzu sanıyorsunuz. Üç beş kitap okuyup alim olanlarınız var. Hemen cevap veriyorlar buna "aç mı kalalım". Kalmayın. Sakın aç kalmayın eşek gibi çalışıp vergilerinizi ödeyin. Sonra polis copunu birilerinin götüne sokunca da izleyip mutlu olun. Sakın kendinize ne olduğunuzu sormayın. Sakın "neden bu insanlar devlete baş kaldırıyorlar" diye sormayın. Açın dizi izleyin. Ya da öyle bir şeyler yapın. Sonuçta aptalsınız.
Ya da siz anarşist geçinen süper zekalar. Ne zaman sistemin bu şekilde yıkılamayacağını anlayacaksınız? Ne zaman içinde yaşadığınız sistemin kurallarını idrak edip onu yıkabilmenin gerçek yolunu göreceksiniz? Peki ya siz işçiler. Sefil yaşamlarınızı patronlarınız için feda etmekten ne zaman vazgeçeceksiniz? Daha ne kadar acı çekmeniz gerekiyor? Komünistlere diyecek bir söz bile bulamıyorum artık. Öyle içiniz boşalmış, öyle sıçmış durumdasınız ki acınası olmaktan bile uzaksınız.
Ah insanoğlu nasıl da zavallısın sen. Nasıl aciz ve acınası...